Dusk..

12:05



Yakın zamanda bu kadar uzun bir yolculuk yapmamı$tım.. Kilometre olarak, benim için olan standartlara yakın olsa da uzundu.. Uzun, sessiz, karı$ık, derin ve kısır bir döngü....

Uzundu, çünkü yol hiç bitmedi.. Pencerenin önünde otururken, rakımı yudumlamak için her kafamı kaldırdığımda aynı $eyleri görüyordum. Sanki tren gidiyordu, daha sonra gittiği kadar geriye dönerek o yolu tekrarlıyordu..

Sessizdi, çünkü insanlar hiç konu$madı.. Beynimin içerisinde dü$ünceler uğuldarken, annesine yemek için bağıran çocuğun, sevgilisi ile telefonda kavga eden kadının ve hatta a$ırı alkol almı$ bir vatanda$ın söylediği $arkıları dahi duymadım, duyamadım daha doğrusu.

Karı$ıktı, çünkü dü$ünmekten alamıyordum kendimi. Aldığım her yudumda biraz daha a$ırı dü$üncelere kapılıyor, yaptıklarım, yapacaklarım ve yapmak istediklerimi dü$ünüyordum.. Her yaptığımın sonundaki hüsran, her yapacağımın sonrasında gelebilecek muhtemel pi$manlık ve her yapmak istediğimin önündeki o kesin ve net bariyerler.. Karı$tıyordu..

Derindi, çünkü.. O yolun uzunluğu, insanların sessizliği ve dü$üncelerin karı$ıklığı bir anda birle$erek o sonsuz mavilikte(!) biraz daha dibe çekiyordu...

Evet.. ve kesinlikle kısır bir döngüydü, çünkü.. Her fersahta, aldığım bir yudum ile kendime geliyor, her$ey yeniden ba$lıyordu.. Ne dü$ündüğümü anlayabiliyor, ne de etrafımda olan bitenleri..

Deği$ik bir ruh hali.. Sonradan dü$ündüğümde bir plağa benzettim kendimi, daha doğrusu iç sesimi.. Plaktan çıkan o sesi çok severim, ancak plağın iğnesi kırıldığında ne plağın bir özelliği kalır ne de çıkardığı o sesin bir güzelliği.. Ne güzelliğim kaldı, ne özelliğim..

Ancak, ne olursa olsun son yudumu aldığımda bir laf ettim ki hiç sevmem..

Kocaman bir ke$ke ! Ke$ke dedim, ke$ke benim iradem olmadan yapmak zorunda kaldıklarım, bırakıldıklarım yerine $u anda ne yapsam diyerek bir karar verme a$amasında olduklarım yer deği$tirseydi.. Belki o zaman bende $irinleri görebilir, bu dünyaya bir çocuk getirmeyi dü$ünebilirdim.. :) Neyse ki her$eye rağmen gülebiliyorum..

Bu arada.. Farinelli'den Lascia ch'io Pianga adlı parçayı dinlemenizi $iddetle öneririm :)

edit post

1 Reply to "Dusk.."

  • UndefinabLe© on 8 Ağustos 2010 13:53

    Canım benim! Bize ne oldu böyle?!
    Sana ne oldu böyle?!

     
  • Yorum Gönder