Tam evin ön tarafımda bir köpek var.. 
Ezan saatleri geldiği zaman, ba$lıyor ulumaya.. 
Ananeye sordum... 
Hissederler dedi.. 
Neyi dedim.
Hissedemeklerimizi dedi.. 
Peki .. Dedim.. 
Hissedemeklerimizi.. Hissetmek istediğimiz zaman.. 
Köpek mi olmaliyiz, yoksa.. 
Köpeklerin gözlerine mi bakmalıyız..?
Tercih.. dedi.
İster köpek ol, ister köpeğin gözlerine bakarak onun gibi ol.. 
Hangisi sana iyi hissettiriyorsa.. 
Ama... Bence.. 
Herşeyden önce kendin ol.. Köpek, kurt, aslan, kuzu.. 
Hiç farketmez.. 
Kendini bulduğunda ya$amaya ba$lıyorsun.. 


Bende ba$ladım... 


edit post
Bene seni hiç görmedim, rüyalarım hariç..
Belkide hiç göremeyeceğim, rüyalarım dı$ında.. 
Ama.. 
Öyle ya da böyle.. 
İnsan sevdiğinde dü$ünemiyor be..
Ya da.. 
Dü$ünmek istemiyor, korkuyor. 
Bazen de mutlu oluyor.. 
Ben o bazenleri ya$ıyorum i$te $imdi ; 
Seni dü$ündüğüm her zaman.
Hiç ba$lamamı$ olsa da.. 
Bitmemi$ gibi !


edit post