Dün.. Gün biraz erken(!) ba$ladı.. Sabah dayı ile bulu$up kuzenimizin yanına gidecektik. Gittikte, o heyecanlı bekleyi$i sırasında yanında olmak istedik. Tahmin ettiniz mi bilmiyorum ama e$i doğum yapacaktı..

Sabah 8 sularında o zorlu bekleyi$ ba$ladı.. Heyecanı, vücudunun her yerinden anla$ılıyordu.. Bu Yeni Hayat duygusunu hiç bu kadar yakından ya$amamı$tım, ya$amalıydım zira 1 ay gibi kısa bir süre sonra da ben dayı olacağım.. :)

Bekleme, bekleme ve bekleme.. Gün içerisinde, içilen sigaranın, çayın, kahvenin ne haddi var, ne hesabı.. Zaman geçiyor, geçen her saniye ve her dakika da heyecan sarıyordu ortamı.. Ak$am saat 19:00 civarında bir telefon geldi hastanenin içerisinden.. Doğuma almı$lar.. O anda kuzenimin surat ifadesi üzerine bir tez yazılırdı diye dü$ünüyorum..

Dü$ünsenize, baba olacağı için çok heyecanlı.. Ortada çocuğu ve e$i var.. Hangisi için heyecanlansın, hangisi için üzülsün ya da hangisinden haber beklesin.. Tabii ki e$i için çok çok daha fazla endi$eleniyordu. ( Ki bu bizim tahminimiz, zira o anda çocuğunu görmemi$, tam babalık duygusunu ya$amamı$.. )

Saat 19:30.. Kapıdan güvenlik görevlisi çıkar " ........ ........ 'in eşi kim ? " O anı hiç unutamıyorum, hep televizyonlarda görürdüm ama ilk defa ya$adım.. Bir grup, hastane bahçesinde bekliyor.. Gelen bir anons ile kapıya koşmaya başlıyor.. Hele ki kuzenim.. O mesafeyi ne kadar da katettiğini görmedim bile..

Yukarıdan bir telefon daha.." İkisi de çok sağlıklı.. "

O güne kadar içine atıp, dı$arıya bir$ey yansıtmamaya çalı$anlar, gün içerisinde olabildiğince heyecanlı bekleyenler.. Eni$te'nin ( Kuzenin babası ) " OH! " diye bağırıp, ellerini havaya açarak ağlamaya ba$laması.. Doğum sonrasında Kuzen ve Eni$te'nin birbirlerine sarılarak ağlamaları.. Mutluluk, duygusallık.. Bir araya geldiğinde çok deği$ik $eyler olabiliyor..

Çok fazla değil, 1 ay sonra ablam için bekliyor olacağım aynı $ekilde.. Deği$ik bir duygu topluluğu olacağı kesin !


Mutlu ve sağlıklı ya$amlar Duru bebek.. :)