Para? İ$iniz? Sevgiliniz? Aileniz? Hepsi ? Peki ya hangisi ? Hadi bir tanesini seçtiniz diyelim.. Bir soru sormaya daha hakkım olduğunu dü$ünüyorum.. Peki ya siz olmasaydınız tüm bu saydıklarınızın, sıralamaya soktuklarınızın ne değeri olurdu?
Etrafımda ki insanları sürekli gözlemliyorum. Kimileri sadece kendileri için ya$arken, kimileri de ikili ili$kilerde tamamen kar$ı tarafa endeksli ya$ıyorlar.. Tabii ki bu son söylediğimin sonu, mütemadiyen hüsran. Ne olursa olsun, öncelikle kendisi için ya$amalı insan. Kendine değer vermeli, önceliği her zaman kendinden yana kullanarak biraz kayırmalı hatta.
Ya$anılanları dü$ünün.. Sevgiliniz, aileniz, paranız, i$iniz. Hepsi sadece sizi mutlu etmek için var. O halde kendinize verdiğiniz önemin daha farkında olmalısınız sanki.. Tabii ki burada ki ince çizgiyi herkes görebiliyordur, eminim. Bencillik, a$ırı ego tatminleri ya da güç bağımlılıklarını iyi ayırmak lazım. Dü$ündüğüm, gördüğüm tek $ey, insanların kendilerine hakettikleri kadar önemi vermediği.
Buna bencillik olan bakan insanlar mutlaka olacaktır.. Birde $u yönden bakalım o zaman. Sizin, kendinizi mutlu etmek için yaptığınız her$eyin sonunda, sizi mutlu olarak gören çevrenizde ki insanlar da mutlu olacaktır.. Dolaylı yoldan onları da mutlu etmi$ oluyorsunuz. Bir ta$la iki ku$ vurmak deyimi burası için biçilmi$ kaftan :)
Vakt-i zamanında bende yaptım, ba$kası için kendimden uzakla$tım.. Kendimi bırakıp O'nun istediği oldum. Bir insanın bazı $eyleri görebilmesi için, iyi ya da kötü tecrübeler ya$aması gerekiyor kesinlikle. Ama tutamıyorum kendimi i$te...
Kendiniz olun, kendinizi mutlu etmek adına bir$eyler yapın hatta.. Bırakın roller sadece televizyonlarda, tiyatrolarda kalsın. Ne olursa olsun, size bah$edilen tek bir hayatınız var. Mutlaka zor olacaktır, hayat her zaman iyi $eyler göstermiyor. Ama umut etmek güzeldir. Umudunuzu asla kaybetmeyin. Yapmak istediklerinizi yapın, hayallerinizi süsleyen $eyleri imkanlarınız dahilinde gerçekle$tirmeye çalı$ın..
İ$ bu yazı, kısmen de olsa kendime yazdığım bir yazı. Blog'da yazılanları sürekli evirip çevirip okuduğumu dü$ünürsek gözüme sokulmu$ gibi olacağından eminim.
Son olarak bir $arkı var.. Bilirsiniz, Barı$ Manço'nun.. Ardından Ali Kırca seslendirmi$ti. Güle Güle Oğlum... Baba'yla aramızda olan çok büyük bir bağ olu$turur. Dü$ündüm de bu sefer, sadece Baba - Oğul'lara değil tüm insanlara gelsin..
Son nasihat..
Babam'dan kalan gibi,
Babam.
Ey Dedem'in oğlu, oğlumun Dede'si
Herkesin bir babası vardır.
Herkesin dedesinin oğlu, oğlunun dedesi.
Sizden önce geldiği dünyadan, muhtemelen sizden önce giden.
Siz kıyısında durursunuz o nehrin.
O gider..
Bir gün nehir kuruyunca fark edersinizi akıp giden suların altında ki ini$leri, çıkı$ları, sevinçleri, kederleri..
Nehir kuruyunca,
Saat durunca.
Ben nehrin suları çekilince gördüm babamı, kurumu$ nehir yatağında ki özlemlerini, kederlerini, acılarını..
Ömrün saati durunca gördüm.
Hayatın orta yerinde devraldıklarını bırakma kavgasındayken nelerden vazgeçtiğini, neleri terk ettiğini..
Nelere veda ettiğini.
Baba sevgisi hep vadesi uzun borçlara bırakılır..
Ama, vadenin son ödeme tarihini bilen var mı ki ?
Bir gün, nehrin suları ansızın çekilir.
Ömrün saatinde yorulur akrep ile yelkovan.
Kendinizi birden uzun bir selvinin önünde bulursunuz.
Onun içindir ki, hayatın orta yerinde size metanet, cesaret ve fazilet emanetlerini ta$ıyan emanetçiye te$ekkür edin.
Vadesi geçmeden.
Ben kestirememi$tim vadeyi..
Ondandır ödenmemi$ bir borcun yükünü ya$ıyarak geçiyor ömrüm..
