Gemiler, benim gemilerim !

Yakla$ık 4 yıl once ba$ladım bu ah$ap gemi modeli ile uğra$maya. Bir baktım $oylede, iyi ki ba$lamı$ım, ne kadar çok $ey öğrenmi$im..

Eskiden bu kadar sabırlı falan değildim, bekleyemezdim o kadar uzun sure bir$eyin ortaya çıkmasını.. Onlardan öğrendim sabretmeyi.

Detaylar ile uğra$mazdım hiç.. En ufak parçasına kadar kendim yapınca hepsinin mukemmel olması gerektiğine inandım hep. Bu sebeptendir sanırım ince eleyip sık dokuyorum uzun zamandır.

Eskiden bu kadar sakinde değildim ki ben, uğra$tığım bir$eyi beceremeyince hemen soğurdum her neyse ondan. Gemilerim ile öğrendim ben yanlı$ yaparak doğrulara ula$mayı..

Annem hep söyler eskiden değerde bilmezmi$im ben, yeni yeni anlıyorum. Yine onlar kazandırdılar bu yetiyi bana.

Aylarca uğra$ırsın, yaparken kesilen bir uzvundan süzülen vücut sıvısını fark etmezsin bile..

Terlersin, alnından a$ağı süzülen o ufak damla altında bir okyanus olur sanki o geminin.

En önemlisi hayal kurmayı öğrettiler bana ;

Kimi zaman Kız Kulesi’ne giden bir kayık..

Bazen de büyük, fırtınalı okyanuslarda dalgalara kar$ı beraber meydan okuduğum arkada$ım.

Ne gemiler yaktım,

Doğru ya! Ne gemiler yaktım..

Not: Fotoğraftaki gemi benim bugüne kadar çıkardığım en güzel i$lerden birtanesi. Gemiler di$i olurlar. Ablamın adını verdim ona, Aslı.